جوشکاری لوازم جانبی و مواد مصرفی

مواد مصرفی جوش چیست؟

مواد مصرفی جوشکاری موادی هستند که در طی فرآیند جوش استفاده می شوند که مصرف می شوند یا از بین می روند. این موارد به طور معمول شامل الکترودها ، سیم های پرکننده ، شار و گازهای محافظ هستند که برای ایجاد یک مفصل جوش قوی با ذوب و فیوز با مواد پایه ضروری هستند.

چه چیزی در مشعلهای جوش استفاده می شود؟

مشعل های جوشکاری ، که معمولاً در فرآیندهای مانند MIG (گاز بی اثر فلزی) یا TIG (گاز بی وقفه تنگستن) استفاده می شود ، به مواد مصرفی خاص متکی هستند. برای جوشکاری MIG ، یک مشعل از یک الکترود سیم قابل مصرف و گاز محافظ (مانند آرگون یا مخلوط CO2) استفاده می کند. در جوشکاری TIG ، مشعل از یک الکترود تنگستن غیر قابل مصرف ، گاز محافظ و گاهی میله پرکننده جداگانه استفاده می کند.

چگونه مواد مصرفی جوشکاری را محاسبه می کنید؟

برای محاسبه مواد مصرفی جوشکاری ، باید طول جوش ، نوع مفصل و ضخامت مواد را در نظر بگیرید. برای مواد پرکننده ، حجم اتصالات جوش (طول سطح مقطع) را تخمین بزنید و بازده رسوب (به طور معمول 60-90 ٪ بسته به فرآیند) را به خود اختصاص دهید. برای گازها ، سرعت جریان (به عنوان مثال لیتر در دقیقه) را با زمان جوش ضرب کنید. برای الکترودها ، تعداد را بر اساس وزن در طول جوش و اندازه الکترود تخمین بزنید.

چگونه مواد مصرفی جوشکاری را انتخاب کنم؟

انتخاب مواد مصرفی جوشکاری بستگی به مواد پایه ، فرآیند جوشکاری و خواص جوش مورد نظر دارد. ترکیب مواد مصرفی را با فلز پایه مطابقت دهید (به عنوان مثال ، از پرکننده فولاد ضد زنگ برای جوشکاری فولاد ضد زنگ استفاده کنید). روش جوشکاری (MIG ، TIG یا چوب) ، طراحی مشترک و عوامل محیطی مانند مقاومت در برابر خوردگی یا دما را در نظر بگیرید. همیشه مشخصات سازنده را برای سازگاری بررسی کنید.

تعداد F در جوشکاری های جوش چیست؟

شماره F (شماره پرکننده) طبقه بندی است که در جوشکاری به فلزات پرکننده و الکترودها بر اساس قابلیت استفاده و ویژگی های آنها مورد استفاده قرار می گیرد ، همانطور که توسط انجمن جوشکاری آمریکا (AWS) تعریف شده است. به عنوان مثال ، اعداد F برای الکترودها در جوش قوس فلزی محافظ (SMAW) از F1 تا F6 متغیر است ، که نشان دهنده نوع پوشش شار و مناسب بودن موقعیت جوش است.

تفاوت بین جوش قابل مصرف و غیر قابل قبول چیست؟

در جوشکاری قابل مصرف ، مواد الکترود یا پرکننده مانند MIG یا جوشکاری چوب ، بخشی از جوش می شوند. در جوشکاری غیر قابل تحمل ، الکترود ذوب نمی شود (به عنوان مثال ، تنگستن در جوشکاری TIG) و در صورت لزوم ممکن است یک ماده پرکننده جداگانه اضافه شود. روشهای مصرفی برای مواد ضخیم تر سریعتر است ، در حالی که روشهای غیر قابل تحمل دقت بیشتری را برای مواد نازک تر یا ظریف ارائه می دهند.

چگونه مواد مصرفی جوشکاری را کنترل می کنید؟

برای اطمینان از جوش های با کیفیت ، مواد مصرفی جوشکاری را با دقت انجام دهید. الکترودها و سیمهای پرکننده را در محیط های خشک و کنترل شده دما ذخیره کنید تا از جذب رطوبت جلوگیری شود ، که می تواند باعث نقص جوش شود. برای جلوگیری از آلودگی ، از دستکش های تمیز استفاده کنید ، دستورالعمل های ذخیره سازی سازنده را دنبال کنید و قبل از استفاده آسیب یا انقضا را بررسی کنید. برای گازها ، از تنظیمات تنظیم کننده مناسب و ذخیره ایمن سیلندرها اطمینان حاصل کنید.

چگونه مواد جوشکاری را انتخاب کنم؟

انتخاب مواد جوشکاری شامل تطبیق فلز پرکننده با ترکیب فلز پایه (به عنوان مثال ، فولاد کربن ، آلومینیوم یا فولاد ضد زنگ) است. فرآیند جوشکاری (MIG ، TIG و غیره) ، خصوصیات مکانیکی مانند استحکام کششی و عوامل محیطی مانند مقاومت در برابر خوردگی را در نظر بگیرید. به کدهای جوشکاری (به عنوان مثال ، AWS یا ASME) مراجعه کنید و برای راهنمایی با نمودارهای سازگاری مواد مشورت کنید.