پاسخ: MIG (گاز بی اثر فلزی) از الکترود سیم و گاز محافظت شده برای جوشکاری سریع و پر از فلز روی فلزات ضخیم (به عنوان مثال ، فولاد ، آلومینیوم) استفاده می کند. TIG (گاز بی اثر تنگستن) برای جوش های دقیق و تمیز بر روی مواد نازک تر (به عنوان مثال ، فولاد ضد زنگ ، مس) از الکترود تنگستن غیر قابل مصرف استفاده می کند.
پاسخ: پراکندگی اضافی اغلب در اثر تنظیمات نادرست ولتاژ/سیم سرعت ، فلز پایه کثیف یا گاز محافظ با کیفیت پایین ایجاد می شود. قطعه کار را تمیز کنید ، تنظیمات را تنظیم کنید و برای نتایج بهتر از مخلوط های آرگون/CO2 استفاده کنید.
پاسخ: بله ، با سیم شار (FCAW) ، که گاز محافظ خود را تولید می کند. ایده آل برای جوشکاری در فضای باز اما دود و پراکنده بیشتری ایجاد می کند.
پاسخ: از لگد زدن به کابل خودداری کنید ، از اندازه مناسب برای سیم خود استفاده کنید و سالانه آن را جایگزین کنید یا اگر تغذیه متناقض می شود.
پاسخ: اسلحه های سبک ، 150-200A با گردن های انعطاف پذیر ، قابلیت مانور را برای ورق فلز و قاب ها ارائه می دهند.
پاسخ: TIG کنترل دقیق تری بر روی گرما فراهم می کند و از پیچیدن بر روی آلومینیوم نازک جلوگیری می کند. از حالت AC با 100 ٪ گاز آرگون برای جوش های تمیز و بدون اکسید استفاده کنید.
پاسخ: تنگستن را به یک نقطه تیز خرد کنید ، از لمس کردن قطعه کار خودداری کنید و برای جلوگیری از چسبیدن از یک احتراق خراش یا HF (با فرکانس بالا) استفاده کنید.
پاسخ: بله ، از یک مشعل قوس آسانسور با کنترل آمپراژ روی دستگاه استفاده کنید ، اما پدال اجازه می دهد تا در زمان واقعی برای اتصالات بحرانی تنظیم شود.
پاسخ: آرگون خالص برای بیشتر برنامه ها. برای افزایش نفوذ ، 2-5 ٪ هلیوم را برای مواد ضخیم تر اضافه کنید.
پاسخ: اکسیداسیون از پوشش گاز ناکافی. جریان آرگون (15-20 cfh) را افزایش دهید ، از لنز گاز استفاده کنید و زاویه مشعل را به حداقل برسانید.
پاسخ: برش های پلاسما بر روی فلزات رسانا (فولاد ، آلومینیوم) تا 1.5 'ضخامت با برش های سریعتر و تمیزتر ، برتری دارند. سوخت اکسی برای فولاد بسیار ضخیم (> 2 ') یا گرمایش/خم شدن بهتر است.