spawanie stali walcowanej na gorąco i normalizowanej

Stal walcowana na gorąco i normalizowana, niskostopowa stal konstrukcyjna o wysokiej wytrzymałości i gatunki stali konstrukcyjnej stopowej o niskiej całkowitej zawartości pierwiastków stopowych i udziale masowym węgla na ogół mniejszym niż 0,25%.Dlatego ogólnie spawalność jest lepsza.Ogólny poziom wytrzymałości to stosunkowo niska stal walcowana na gorąco, taka jak Q295 (09MnV), Q295 (09MnNb), Q295 (12Mn) itp. Spawalność jest zbliżona do stali niskowęglowej.Jednakże wraz ze wzrostem poziomu wytrzymałości spawalność stopniowo się pogarsza, tak jak w przypadku stali 18MnMoNb, 14MnMoV i innych stali znormalizowanych, które wymagają spawania pewnych środków procesowych.

Ten rodzaj stali generalnie nie stwarza problemu pękania na gorąco, o ile zawartość C, S i P nie przekracza normy i nie powoduje lokalnej segregacji obszarowej, a jednocześnie C, S i P w metal spoiny jest ściśle kontrolowany.

Jednakże, w wyniku dodania do stali pewnej ilości pierwiastków stopowych, tendencja stali do hartowania wzrasta i występują problemy z pękaniem na zimno.Zwłaszcza w przypadku stali o wyższych poziomach wytrzymałości, takich jak 18MnMoNb, 14MnMoV itp., tendencja do pękania na zimno jest stosunkowo duża.Powstające pękanie na zimno to zazwyczaj pękanie opóźnione, dlatego spawanie wymaga ścisłej kontroli zawartości wodoru w spoinie, szybkości chłodzenia złącza i wiązania złącza.

W przypadku tego typu stali, stal walcowana na gorąco nie zawiera pierwiastków tworzących węgliki lub zawiera je tylko w niewielkiej ilości i nie jest wrażliwa na pękanie podczas podgrzewania spoiny.W przypadku stali znormalizowanej zawierającej silne pierwiastki węglikotwórcze istnieje tendencja do pękania na skutek ponownego nagrzewania.Ale wrażliwość na pękanie po ponownym nagrzaniu jest związana z systemem stopowym stali, na przykład stal znormalizowana Q420 (15MnVN), chociaż zawiera silny pierwiastek tworzący węglik V, ale praktyka produkcyjna pokazuje, że nie jest ona wrażliwa na pękanie po ponownym nagrzaniu.

Gdy stal walcowana na gorąco i normalizowana ma wtrącenia siarczkowe lub laminowane krzemiany wzdłuż kierunku walcowania lub gęste wtrącenia tlenku glinu w tej samej płaszczyźnie, ten typ stali jest również wrażliwy na rozrywanie lamelarne.

Kruchość stawów powstaje głównie w dwóch częściach: strefie przegrzania i temperaturze ogrzewania 200 ~ 400 ℃ strefie starzenia.

Kruchość w strefie przegrzania, w przypadku stali walcowanej na gorąco, głównie w wyniku znacznego wzrostu ziaren i wytwarzania przegrzanej tkanki (takiej jak Weissyt) spowodowana dlatego podczas spawania stali walcowanej na gorąco, należy starać się nie stosować zbyt dużego dopływu ciepła spawania;w przypadku stali znormalizowanej problem kruchości w strefie przegrzanej jest związany głównie z rozpuszczaniem fazy wytrącania i wzrostem ziaren.Spawanie, jeśli dopływ ciepła jest zbyt duży, pierwotny materiał macierzysty w znormalizowanym stanie rozproszonego rozkładu TiC, VC, VN rozpuszczony w austenicie, tak że plazma tych związków hamuje rolę wzrostu ziaren austenitu, jest znacznie osłabiona, tak że ziarno strefy przegrzanej znacznie rośnie;oraz ze względu na gruboziarniste ziarno spowodowane wzrostem stabilności austenitu, przegrzaną strefę podczas chłodzenia, ale także łatwą do wytworzenia na bainicie, pierwiastkach z grupy MA i innych kruchych dużych organizacjach, powodując w ten sposób, że przegrzany obszar jest poważnie kruchy.Dlatego, mówiąc relatywnie, wrażliwość stali znormalizowanej na przegrzanie jest większa niż stali walcowanej na gorąco.